Dag 3: van Ede naar Zetten

Vandaag er vol tegenaan met een ettape van zo’n 20 km. Ik werd uitgezwaaid en ging op pad. Het was regenachtig vandaag maar als je dan kunt schuilen voor een stortbui dan is dat toch minder erg.

In Ede kwam ik langs het ziekenhuis waar Mr. Sokjes gevonden is. Verder was het een wat saaie ettape. Al werd het na Wageningen toch wel bijzonder. Met het pontje overvaren, het voelt nu echt ver weg. De natuur was ook erg mooi hier, prachtig met het water.

De laatste kilometers waren pittig en ik bad een rozenkrans. Dat helpt mij om door te zetten en even mijn gedachten te verzetten.

Ik moest voor vandaag mijn eigen eten verzorgen. Maar mijn tas is best een aantal kilos dus ik besloot eerst naar het logeeradres te gaan. Ik had hele andere mensen in gedachten maar trof een man in een scootmobiel aan. We gingen aan de thee en raakte aan de praat. Het is bijzonder dat mensen die je echt niet kent hun huis openstellen voor een pelgrim.

Ik mocht lekker in bad(echt een verwennerij) en ik heb een hele tijd persoonlijke gesprekken gevoerd met de vrouw des huizes. Het is bijzonder hoe mensen zich voor je openstellen en hun bijzondere verhaal delen.

Vanavond slaap ik in een caravan. Nog nooit gedaan dus dat mag ik ook weer van mijn bucketlist afstrepen.

Voor nu bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!