Vandaag was ik al vroeg op pad om samen met een wandelmaatje een laatste wandeling te maken voordat ik zondag echt vertrek. We hebben de ns wandeling gedaan van Zeist naar Maarn, uiteindelijk een tocht van zo’n 17 km.
Onderweg mooie natuur en ik kon direct mijn gebrekkige Duits in de praktijk brengen. Bellen naar de kerk in Kranenburg, net over de grens in Duitsland. Ze konden mij verstaan maar hadden helaas geen slaapplek, wel een naam van een bakkerij die ook slaapplaatsen verhuurt. Op internet niks over te vinden dus dat ga ik als ik daar ben wel meemaken.
Gezien mijn gebrekkige Duits denk ik dat ik maar gewoon ga lopen en het op de dag zelf zie. In Duitsland schijnt er meer paniek te zijn geweest rond corona en ik snap ergens ook wel dat iemand mij wil zien, zodat ze zeker weten dat ik gezond ben.

Gelukkig was er ook nog tijd om even met het gasstel te oefenen, ik blijf het een beetje eng vinden maar het gaat al beter. Ik zal er vast een handigheid in gaan vinden.
Voor nu bedankt voor het lezen en tot snel!