Vandaag begint de dag zonnig, maar mij aardige fietsburen hebben het over slecht weer. Ik vertrek rond een uur of 10 en baal ervan dat mijn was nog niet droog is.
In dit hele process en een nieuw ritme voel ik mij niet altijd even fijn. Vandaag is zo’n dag. Ik ben niet vooruit te branden. Ik baal dat ik weer flink van de route moet afwijken voor een slaapplaats maar ik ben ook onwijs dankbaar dat ik dit mag doen.

Ik hou veel pauze vandaag en als ik dan Moers inloop en een telefoontje pleeg valt mijn telefoon uit. Voordat ik mij uberhoud zorgen kan maken spreek ik twee mensen aan. Het zijn Nederlanders die op dezelfde plek als waar ik heen wil verblijven. Ze waarschuwen nog dat het niet voor tenten is maar ik weet dat het al geregeld is.
Daar aangekomen loopt de vrouw met mij mee en regelt ze alle dingen in het Duits. Een plek betaal je met een automaat waar je niet kunt pinnen. Vandaag zijn er weinig saniatare voorzieningen maar ik mag bij de Neserlanders even naar de wc en voor de rest red ik het wel. Ik mag ook mijn telefoon en powerbank bij hun opladen. Later kom ik erachter dat het snoertje van mijn telefoon het niet meer doet. Daarvoor moet ik maar een nieuwe kopen, gelukkig heb ik een reserve bij mij.

Van een andere man met camper krijg ik zomaar een grote fles water. Want een kraan is hier ook niet. Het voelt bijzonder dat mensen mij gewoon helpen. Elke dag weer opnieuw. Het voelt gek en heel fijn. Hoe zwaar mijn dag dan ook geweest is, dit maakt zoveel goed.
Voor nu bedankt voor het lezen en tot de volgende!
Ha Emma, ik geniet van je verhalen. Super dat alles toch lukt ondanks dat je je dag niet had! Rust goed uit!
LikeLike
Hoi Emma, elke avond kijk ik uit naar je berichtje, ik vind het fantastisch dat wij zo met jou mee op reis kunnen.moe en voldaan zul je zijn, welterusten voor straks en morgen weer een goede dag.
LikeLike
Dankjewel 🙂
LikeLike